Alhamdulillah
sedar tidak sedar sudah 4 hari berada di Negeri di Bawah Bayu. Banyak pengalaman
yang ditimba sepanjang berada di sini. Esok merupakan hari terakhir cuti
mingguan, dan esok juga untuk kali ketiga saya akan ke Pekan Kota Belud untuk
merasai pengalaman berjalan di Tamu Mingguan atau lebih dikenali sebagai Pasar
Tani di Semenanjung. Kata kawan semaktab saya Wawa, pasar tamu merupakan pasar
yg awesome dan dia berulang dari Kota Kinabalu ke KB setiap hujung minggu untuk
membeli bahan basah. Cikgu di sini juga mengesyorkan saya ke sana untuk mencuci
mata (bukan mengusyar sumandak) melihat barang keperluan rumah.
Saya
bersyukur kerana dihantar untuk berbakti di sekolah ini, awal-awal pertemuan
dengan staf sekolah, mereka memberitahu jangan malu dan segan untuk meminta
tolong walaupun ianya berkaitan dengan masalah kewangan. Malu dengan diri
sendiri kerana walaupun pelbagai latar belakang dan pelbagai kepercayaan dan
agama namun mereka menjadikan hubungan antara semua staf ibarat sebuah
keluarga. Sungguh, orang yang bukan Islam kadang lebih mesra dengan orang
Islam.
Mengenali
Cikgu Ellisiah merupakan antara perkara yg membangkitkan nostalgia kerana
beliau juga merupakan penuntut di tempat pengajian saya pada tahun 2011. Beliau
bertanyakan ttg beberapa orang pensyarah di intitut tempat kami belajar. Seorang
guru yang kreatif dan mudah mesra, terasa juga malu dengan beliau kerana
walaupun meruoakan guru Kursus Perguruan Lepasan Ijazah (KPLI) namun roh guru
yang tertanam dalam dirinya membuatkan beliau ibarat seorang penuntut ‘pure’
maktab.
Di
sekolah ini tiada kantin, kata GB, pernah dulu satu kantin dibina di sekolah
ini, tetapi permintaan sangat hambar kerana majoriti murid di sini mendapat RMT
(Rancangan Makanan Tahunan), manakala sebahagian lagi murid membawa bekalan
makanan ke sekolah. Oleh itu, kantin terpaksa ditutup dan guru juga perlu makan
di kedai. Kedai yang berhampiran dengan sekolah ialah kedai di Pekan Nabalu yg
terletak 100 meter dari sekolah. Sekolah ini membuat satu undang-undang yg fleksibel
dan efektif. Guru boleh keluar makan pada bila-bila masa kecuali semasa guru
mempunyai waktu mengajar dilarang sama sekali untuk keluar makan.
Hari
ini merupakan hari sabtu dan di Sabah sangat terkenal dengan tamu, hari ini
saya bersama dengan anak cikgu ke Pekan Ranau bagi melawat tamu dan menyantuni
masyarakat di sini. Perjalanan yang mengambil masa sejam walaupun hanya kira-kira
50 kilometer sahaja dari Pekan Nabalu. Jalan yang dilalui sangat mencabar
pemanduan kerana tiada jalan mendatar, hamper kesemuanya berbukit bukau. Perjalanan
ini telah melalui kawasan yang paling tinggi iaitu berdekatan dengan pintu
masuk ke Gunung Kinabalu iaitu Kinabalu Park. Saya juga melalui Kundasang,
antara tempat yang wajib dilawati jika dating melancong ke Sabah. Di Ranau
tamunya terkenal dengan pakaian bundle oleh penduduk di sekitar kawasan ini. Pelbagai
jenis baju dan seluar dijual di sini. Jadi jika anda mahu tinggal lama di
kawasan sejuk di Kundasang anda boleh membeli baju sejuk di Tamu ini yang
dibuka pada hari Sabtu.
Jumpa
lagi di siri ketiga..^-^